İstemedim işte bunca zaman. Üşenmişimdir belki. Belki de artık kendimi ilgi çekici bulmuyorumdur kendim bile. Bende bahane çok ama işte bugün bir güneş açar bir gök gürlerken nedenini hiç bilemeyeceğim bir şekilde yazmak istedim.
Devam edersem eğer okuyacak olanlara çok güzel şeyler vaad etmiyorum. Evlenmeden hamile kaldım, noktalama işaretlerinden bıktım, hormonlarım yüzünden dakikalarla ölçülebilecek zaman aralıklarinda ruh halim iyiden kötüye geçiş yapabiliyor, kocamı ve ondan bahsetmeyi çok seviyorum, yazmaya baslayınca özel hayatımdan çok bahsediyorum, hala arada sırada 3-5 sigara tellendiriyorum, çok çikolata yiyorum ve korkuyorum.
Ama mutluyum.
Bugun hamileliğimin 28. haftasındayım. Göbeğim sevimli denebilecek bir şişlikte. Allaha şükür dünyanın en sorunsuz hamileliklerinden birini yaşıyorum. Biraz kaşınıyorum ve uyumak yerine içimde tünel kazan bir ayı yavrusu besliyorum hepsi bu.
Calışmamaktan ve hayatımda ilk defa evde geçirdiğim uzun aylardan ötürü yaşadığım can sıkıntısını yazmakta geçirmezse eğer sadece uyumayı düşünüyorum.
Yazdığım kadar karamsar, sıkıcı biri değilim canım :) ne alakası var?...
İşte bu da bebekten mütevellit göbeğin son halleri:
yaz esra hıc sıkılmadan okunur takıpcılerın cok olur... tanımıyorlarkı bebekten hallıce ıcınde yasayan bırde dur durmaz bır ruh daha var ..keyıfle beklıyorum yazacaklarını:)
YanıtlaSilSenin bloğun olduğunu bilmiyodum :)
Sil